Vertrek: zaterdag 8 september
Na een lange voorbereiding is het eindelijk zover. Op zaterdag 8 september vertrekken we naar Stellenbosch. We hopen op een zeer leerrijke en een fijne ervaring, maar vooral op heel veel lachende gezichtjes.
​
We vertrekken met ons zessen richting Kaapstad en Stellenbosch.
Deze keer komt Lukas niet mee, maar we hopen dat hij de volgende keer wel van de partij zal zijn.
​
Ons vluchtschema:
- Zaventem 19u25 - Istanbul 23u50
- Istanbul 1u55 - Kaapstad 12u10
​
Uiteindelijk had onze tweede vlucht 3 uur vertraging waardoor we pas om 15 uur in Kaapstad aankwamen.
​
Aankomst: zondag 9 september
Na een lange reis van 24 uur kwamen we aan in Kaapstad waar onze drie fantastische musketiers ons opwachtten: Sam, Nolan en Paul.
​
Ze namen ons mee naar ons huisje waar we de komende 13 dagen verblijven. Het is het huisje van de enige echte Thomas Van Der Plaetsen (Voor diegenen die hem niet kennen, Europees Kampioen tienkamp, een zeer warme en hartelijke man).
Nadien namen ze ons mee naar de winkel. Met zes beslissen wat te eten, is niet gemakkelijk, maar we komen er wel :)
Dag 1: maandag 10 september
Vandaag hebben we allen wat uitgeslapen. Behalve Iris, onze vroege slaapster, die toch haar wekker gezet had. Niemand had haar verwittigd dat we gingen uitslapen. Na een ontbijt in de zon zijn we met iedereen op een avontuurlijke wandeling vertrokken richting Stellenzicht. Paadjes die niet bestaan, een riviertje oversteken zonder brug, door een veld vol pas geplante plantjes. Alsook Berto die een agressieve plant ontdekte, Hilde die citroentjes plukte,... Ook kwamen we een speeltuin tegen waar we onze kinderlijke zieltjes nog eens op uitleefden. Plezant was het zeker! Het welbekende Jakkerland, waar we twee jaar geleden al eens waren gaan meehelpen, kwamen we tegen op onze route naar de school. De mensen van Jakkerland ontvingen ons met open armen. We plannen dan ook twee dagen in om hen deze keer opnieuw te gaan helpen.
Eens in Stellenzicht aangekomen werden we hartelijk ontvangen door Lester Allies (directeur). Na een gesprek over wat we juist willen doen kwamen de personen, die de naschoolse opvang doen, erbij. Het zijn heel gemotiveerde jonge mensen waar we zeker groeimogelijkheden in zien.
Tijdens het terug wandelen splitsten we op in twee groepen. De ene groep trok naar Stellenbosch om nog iets te gaan drinken en het centrum te bezoeken, de andere groep trok naar het huisje en ging wat rusten.
De groep die naar Stellenbosch trok waren Wim, Hilde, Hanne en Jenne. Zij hebben genoten van prachtige uitzichten, babboons, heel veel bergop, eekhoorns en als afsluiter een pintje met nachos bij. In totaal hebben zij een mooie wandeling van 21km achter de rug.
​
De groep die naar het huisje terug ging bestond uit Ludivine, Iris, Berto en Linde. Zij zijn nog de laatste inkopen gaan doen voor het avondmaal zodat de stappers bij het thuiskomen enkel nog de voetjes onder tafel moesten schuiven.
De eerste stappen van ons project zijn gezet. Nu gaan we een rustige avond tegemoet en morgen gaan we er met evenveel energie terug tegen aan!
​
Dag 2: dinsdag 11 september
Vandaag is dag 2 al aangebroken. Met wat spierpijn van de wandeling en heel veel goesting in een nieuwe dag rolden we vanochtend uit ons bedje. Na een snel ontbijt sprongen we het busje in naar Franschhoek.
​
In Franschhoek zelf splitsten we op. Linde, Berto, Ludivine en Hanne bezochten Groendal. Na een hartelijk ontvangst en een blij weerzien mochten ze een les mee volgen. Ze legden ook een toets af met wisselend succes.
De andere helft, Jenne, Iris, Wim en Hilde gingen op zoek naar Minnie. Zij was helaas in het ziekenhuis opgenomen en kon ons dus geen rondleiding geven in de townships. De volgende kennis die we hadden in Franschhoek was Dirk. Hij was de bergen ingetrokken dus ook onbereikbaar. Een paar huizen verder heeft Hilde in het verleden gelogeerd en zijn we dus gaan dag zeggen. We werden hartelijk ontvangen en de oma ging zelfs, speciaal voor ons, iets gaan halen in de winkel om te drinken. Nadien trokken zij op een wandelingetje door de townships naar Groendal. De townships hebben grote veranderingen doorgevoerd. Zo is er een buiten-fitnesscentra aangelegd en een speeltuintje dat voor iedereen toegankelijk is.
​
Rond de middag was het helaas tijd om Franschhoek weer te verlaten want we werden verwacht in Stellenbosch centrum. Hier hadden we een interessante vergadering met Michelle, die voor de gemeente Stellenbosch werkt. Zij gaf ons nog veel goede en bruikbare tips. Nog een stapje dichter! Deze vergadering vond plaats in de Botanische tuin, die wordt uitgebaat door studenten van Stellenbosch University. Na de vergadering hebben we nog een wandelingetje gedaan en zijn we de befaamde prikplant van Lukas François tegengekomen. Alleen is deze iets groter nu.
​
Hierna was het alweer tijd om terug te keren naar ons huisje om te eten en verder te overleggen over de dag.
​
Morgen wordt het weer een leuke en drukke dag, dus gaan we nu slapen met een glimlach.
​
Kusjes,
ISSY
Dag 3: woensdag 12 september
Na een goede nachtrust trokken we al vroeg richting Stellenzicht. Sam had een kennismaking met een aantal leerlingen geregeld. Deze leerlingen gaan ons helpen om ons project te verwezenlijken. We krijgen hulp van drie leerlingen die zich willen inzetten voor de huiswerkbegeleiding en twee leerlingen voor de sport- en spelbegeleiding. Het was een zeer aangename vergadering. Nadien zijn we twee lessen gaan mee volgen om te weten op welk niveau de kinderen van graad 8 en 9 momenteel zitten. We volgden een les lifescience. Hierin zien ze wat wij (in België) zien in natuurwetenschappen. Na de les hebben we wat uitleg gekregen over hoe hij de lessen geeft en hoe hij de kinderen voorbereidt op de testen.
Om 10u deze hadden we een vergadering met Shaun. Shaun gaat ons helpen met het verwezenlijken van het sport- en spelgedeelte. Na een hele brainstorming zijn we tot een gezamenlijk idee gekomen. We zijn dus bijna klaar om volgende week onze try-out te doen.
​
Een snelle hap in het busje van Stellenzicht en dan gingen we Kayamandi in. Dit is een township op 4 km van centrum Stellenbosch. We bezochten er Vision Africa, het aftercare programma. Hier zaten kinderen van Grade R (3de kleuterklas) tot Grade 3 (3de leerjaar). We werden hartelijk onthaald door alle kinderen. Ze stormden, letterlijk, op ons af. Na vele knuffels kwam er iemand van de begeleiding tot bij ons. We mochten nog even spelen met de kinderen op de speelplaats en nadien drong de regen ons naar binnen. We lazen boekjes samen met de kinderen, speelden samen en we leerden van hen een aantal Zuidafrikaanse spelletjes. Als de kinderen naar huis waren hebben we nog een lang gesprek gehad met een van de begeleiders. Hij gaf ons uitleg over wat zijn organisatie nog doet. Hij deed hij al iets gelijkaardigs als ons project. We hebben besloten dat het een goed idee is om met hem nog eens samen te zitten om ideeën uit te wisselen.
​
Toen we thuiskwamen was er voor een gezellig haardvuurtje gezorgd, aangezien het hier enorm koud is. Het heeft voor onze eerste echte warme avond gezorgd.
Morgen een nieuwe dag vol met vergaderingen en uitlevingen.
​
Xxx
​
ISSY
Dag 4: donderdag 13 september
De meesten onder ons hadden wat rust nodig na al zware dagen. Dus werd er uitgeslapen.
Om 10.57 uur stonden er drie mensen van de organisatie Cotlands voor de deur. Drie minuten te vroeg, en dat voor Afrikanen!
Cotlands is een organisatie dat al meer dan 80 jaar bestaat. Ze houden zich bezig met de ontwikkeling van het jonge kind. Ze organiseren verschillende activiteiten voor babytjes met hun moeders. Ook organiseren ze sessies voor de kleuters, om hen voor te bereiden op de lagere school. Op vrijdag is er een sessie voor de leerkrachten om hen een betere lesgeef manier aan te bieden. Elke leeftijd heeft per week 8 uur die ze in Cotlands spenderen.
Ze hebben ons zeer goed op weg geholpen met een aantal ideeën voor de spelletjeskast. Ook zien ze het steeds zitten om bij te springen waar nodig.
In de namiddag gingen we opnieuw naar Kayamandi. Opnieuw naar de organisatie Vision Africa maar deze keer naar het programma Legacy Centre. Dit was een heel gestructureerde en georganiseerde organisatie. We zagen een klas waar ze T-shirts aan het maken waren. Een klas waar ze een opstel aan het maken waren en een klas waar ze verschillende dingen moesten zoeken in een grote prent. Toen we naar buiten gingen zagen we een speeltuin en twee kunstgrasvelden. Hanne, Berto en Jenne gingen een spel meespelen dat ze in België helemaal niet kennen. Het is een spel dat we zeker meenemen naar bij ons. Linde, Iris en Ludivine gingen naar een poppenkast kijken die ze helemaal zelf in elkaar gestoken hadden. De ene klas maakten de poppen, de andere een poppenhuis en nog een andere klas spraken stemmetjes in.
​
Morgen trekken we naar Stellenzicht en Cotlands.
​
XXX
​
ISSY
Dag 5: vrijdag 14 september
Na een nacht vol nachtmerries over octopussen en andere avonturen (waar alle meisjes van konden meegenieten aangezien we ons op één kamer gepropt hebben) brak de nieuwe dag toch nog aan.
Met kleine oogjes schuifelden we naar ons ontbijt, waarna de sfeer weer snel terugkeerde.
​
Deze ochtend stond er, jullie raden het al, een vergadering op het programma. Deze keer ging het door op de school en samen met de leerlingen van grade 11, wat overeenkomt met het vijfde middelbaar. Om het ijs te breken, begonnen we met een kennismakingspel van Berto. Hierna begon het echte werk, samen zetten we de puntjes op de i voor onze eerste try-out maandag. Hiervoor splitsen ons op in de twee groepen die we maandag ook zullen vormen: sport- en spelbegeleiding en huiswerkbegeleiding.
​
Na deze vergadering was het tijd om te vertrekken naar Cotlands, waar we opgewacht werden door Marilyn. Zij waren bezig met een workshop over het masseren van baby's en de sfeer zat er goed in. We kregen een demonstratie en mochten de rest van de workshop meedoen.
Na deze sessie, stond er een moment met klei op het programma. Hierbij moesten we onze inspiratie de vrije loop laten, wat bij de een al wat beter ging dan de ander. Naar goede gewoonte vloog de dag weer voorbij. We namen afscheid van de geweldige mensen van Cotlands en begaven ons naar de winkel om materiaal aan te kopen.
​
Wij waren nooit in de winkel, of eender waar, geraakt zonder de rijkunsten van Paul. Dus bij deze zouden wij hem graag nog eens bedanken. Paul, if you are reading this, we say it often but once more: THANK YOU!
​
Met een kist gevuld met nieuw materiaal, keerden we weer naar huis.
Aangezien Jenne al even met een ontstoken teen sukkelde, besloten we nog naar de dokter te gaan. Berto en Hanne besloten mee te gaan om morele steun te bieden en ook een beetje om te 'toeristen'.
Uitgehongerd kwamen we terug naar het huisje. Hier besloten we het begin van het weekend te vieren met pizza en helaas zonder onze intussen dierbare, Zuidafrikaanse rosé. Gelukkig zijn de winkels hier ook in het weekend open!
​
Jenne wist haar moment goed uit te kiezen en opperde tijdens het eten of iemand de etterbuil op haar teen wou uitprikken, wat later tijdens het dagelijkse kaarten ook gebeurde.
​
Op deze manier vloog er weer een van onze kostbare dagen voorbij.
Tot morgen!
​
Kusjes,
ISSY
Dag 6: zaterdag 15 september
Na de drukke week, brak vandaag al het weekend aan. Geen nachtmerries vannacht en een rustige ochtend omdat we geen vergaderingen gepland hadden. Het busje arriveerde vroeger dan verwacht, wat toch enige opschudding veroorzaakte gezien de meerderheid nog in pyjama vertoefde. Haastig zochten we onze spullen bij elkaar en sprongen we het busje in met als bestemming het strand in het 'stadje' Strand (verwarring alom).
​
Hier aangekomen begaven we ons naar Son Surfschool want we hadden het plan opgevat om te gaan surfen. Hilde, Ludivine en Linde gingen voor bodyboard en Wim, Berto, Jenne en Hanne gingen voor het surfboard. Iris besloot onze zakken te bewaken en te ontspannen op het strand.
Zo gezegd, zo gedaan, met frisse moed doken we het water in. De golven waren goed maar helaas waren wij dat niet. Met wisselend succes lukte het toch iedereen eens om recht te staan. Na 2 uur ons hartje op te halen in de zee, gingen we met slappe armen, een mond vol zeewater en een voldaan gevoel het water uit.
Hierna wachtte ons misschien wel de moeilijkste taak, ons uit de wetsuits wurmen. Met wat hulp, heel wat trekwerk en zand alom, stonden we even later weer op de dijk.
Na een lunchbar (van 1000kcal, hoe past dat zelfs in zo'n reep??) knorde onze maag toch nog. We vonden een gezellige brasserie, waarvan al snel duidelijk werd dat we erin geslaagd waren om net hier een Belgische brasserie te vinden. Natuurlijk, uitgebaat door een Nederlander.
​
Met volle magen zwaaiden we de zee vaarwel. Het was tijd om inkopen te doen aangezien we vanavond nog een reünie gepland hadden. Na een hectisch heen-en-weer geloop en wat opruimwerk waren we er klaar voor.
​
Om 18.00 uur begonnen de eerste gasten druppelsgewijs toe te komen. Het werd een heel gezellige avond. Ook Lukas mocht er vandaag bij zijn. Zijn favoriete, Zuidafrikaanse, buschauffeur Ronny, nam alle eer om met hem op de foto te gaan.
​
Nu gaan we afronden om nog verder van het feest en het gezelschap te genieten.
Veel kusjes
ISSY
Dag 7: zondag 16 september
Na een fijne avond volgde een rustige nacht. Om 9.30 uur stond onze chauffeur Paul alweer paraat om ons naar Kaapstad te brengen.
Deze keer ging de rit naar de voet van de Tafelberg. Met een goed humeur en frisse beentjes begonnen we aan de tocht. Voor velen van ons de tweede keer maar voor Linde, Hanne en Wim de eerste keer. Hilde en Wim namen al snel de kop en liepen een stuk voor de andere groepen uit. Berto, Hanne en Jenne volgden wat later. Ludivine, Iris en Linde sloten het rijtje. Iedereen geraakte boven, genoot van lekker eten in het eetcafeetje. Nadat we allemaal op adem gekomen waren en onze magen gevuld waren begonnen Hanne, Berto, Hilde en Jenne aan de afdaling. De anderen genoten nog wat langer van het uitzicht van op de tafelberg. Zij gingen wat later met de kabelbaan naar beneden.
De vier die te voet naar beneden gingen waren voorzichtig aan het afdalen, praatten wat met de vele omhooggangers en genoten van het prachtige uitzicht. Iedereen speelde al heel de week het spelletje 'Wat is de kans'. Dus vandaag opnieuw. Hanne vroeg aan Jenne wat de kans was dat ze op handen en voeten het laatste stuk naar beneden deed. Helaas kwamen ze samen op hetzelfde getal uit en moesten ze het dus beiden doen. Zo gezegd zo gedaan. Het laatste stuk werd op handen en voeten afgelegd. Zelfs door een riviertje dat over de rotsen ging werd er nog op handen en voeten gelopen, tot groot jolijt van alle omstaanders. Helaas hadden ze de afstand wat verkeerd ingeschat, het was namelijk nog een heel eind naar beneden. Ze kwamen flink bezweet beneden aan van de zware inspanning.
Beneden aangekomen stond Paul ons al op te wachten. We reden met hem tot aan te kabellift waar de andere vier niet veel later toekwamen.
Ludivine, Iris, Linde en Wim hebben in tussentijd heel wat foto's genomen, souvenirshop bezocht en nog wat rondgelopen op de top van de berg.
​
Paul bracht ons weer veilig thuis en we genoten nog wat na van de prachtige dag.
​
Morgen is het eindelijk tijd om ons project uit te testen. Om 14u beginnen we aan de allereerste keer huiswerkbegeleiding en sport-en spelbegeleiding. We kijken er allemaal heel hard naar uit.
​
Heel veel kusjes
ISSY
Dag 9: maandag 17 september
Na een woekerende nacht worden we wakker met het zonnetje op ons gezicht. Een snelle hap en we vertrokken te voet richting Stellenbosch.
Na een goed halfuur wandelen komen we aan in het centrum. En wat gingen we daar doen? Vergaderen natuurlijk! De eerste vergadering van een nieuwe week.
We komen aan bij Michelle haar bureau. Zij neemt ons na een gezellig babbeltje mee naar het hoofdgebouw van de gemeente Stellenbosch. Daar ontmoeten we Manuela en Rikus. Manuela is iemand van de organisatie USIK0. Deze organisatie zet zich in voor een naschools programma voor de lagere school. Ze zien het zitten om onze medewerkers onder de arm te nemen om er een mooi project van te maken. Rikus is een Ward Councillor (ze schrijven dat hier zo) van de gemeente Stellenbosch. Hij behartigt alle zaken omtrent de naschoolse opvang en heeft een project met woodcouncillor's lopen. Dit zijn de mensen dat een district leiden.
Met deze twee mensen gaan we nogmaals samen zitten deze week om onze organisatie ook in hun handen over te laten.
​
Nadien liepen we nog wat rond in Eikestad Mall en kochten we al wat souvenirtjes voor het thuisfront.
Om 13.00 uur kwam Paul ons oppikken om naar Stellenzicht te gaan. Voor de allereerste keer gingen we ons project uitproberen.
De huiswerkbegeleiding had voor een eerste maal acht leerlingen. Het waren allen gemotiveerde kinderen en waren erg blij dat we het project met hen wouden doen. We ontdekten hun leertypes aan de hand van een aantal stellingen en evalueerden deze later in de avond.
​
De sport- en spelbegeleiding had helaas geen leerlingen vandaag. Zij speelden uiteindelijk op het einde van de dag nog het spel 'Ik verklaar de oorlog aan' met de kinderen van de huiswerkbegeleiding. Iedereen speelde mee, ook alle begeleiders, en we hadden een zeer fijne tijd samen. Het spel werd door iedereen enthousiast meegespeeld en was een fijne afsluiter van de eerste dag van het project.
​
We sluiten de dag af met een gezellig haardvuurtje en lekkere wortelstoemp.
​
Superveel kusjes
​
ISSY
Dag 10: dinsdag 18 september
Vanochtend stonden we in shiften op want vandaag moesten we (voor de eerste keer echt!) opsplitsen. De vroege shift bestond uit Berto, Jenne, Hanne, Wim en Hilde want deze eerste drie werden om 9.00 uur verwacht bij Cotlands. De volgende shift, bestaande uit Ludivine, Iris en Linde, werden pas om 10.00 uur verwacht in Stellenbosch om een workshop over een website te geven.
​
Team Cotlands dook onder begeleiding de townships in om te helpen bij de kinderopvang. Hier trokken we wel onze ogen open. Het was vandaag een regenachtige dag waardoor bijna de helft van de al krappe ruimte niet bruikbaar was want het regende binnen. Maar wat op ons misschien nog de grootste indruk achterliet, waren de vele uitgemergelde, vastgebonden honden. Helaas hebben de mensen hier vaak niet de middelen om deze dieren te onderhouden.
Hierna gingen we naar de 'toy library'. Zoals de naam al doet vermoeden, wordt hier speelgoed opgeslagen en geleend. Ook wordt hier creatief speelgoed gemaakt uit spullen die we anders meteen in de vuilbak zouden gooien.
​
Tegen de middag gingen wij terug naar het huisje om te eten samen met de andere groep. Zij hadden een workshop gegeven over de nieuwe website 'viavia Stellenbosch' die de kleine ondernemingen in kaart brengt in Stellenbosch, Franschhoek en Paarl.
​
Hierna gingen we met de hele groep zoals elke namiddag naar school. Het was de tweede dag van onze try-out. Er waren vandaag opnieuw acht leerlingen aanwezig, het waren er wel andere leerlingen dan gisteren. We begonnen met een uurtje leerbegeleiding. Hierin brachten ze hun week in schema. Ze duidden hun slaaptijd, schooltijd, rusttijd en huiswerktijd aan in een rooster. Hieruit konden we afleiden hoe hun slaap en werktijd een effect zou hebben op de schoolresultaten.
Nadien leerden we hun hoe ze een hoofdstuk konden opdelen in titels, ondertitels en alinea's.
We sloten het leermoment af met twee spelen, de Zuidafrikanen namen het spel al snel op zich. We amuseerden ons allemaal enorm en genoten van de spelen. Het eerste was een herhaling van gisteren 'ik verklaar de oorlog aan'. Het tweede spel was 'treksquare', een spel waarbij je iedereen in je vak moet kunnen trekken. Dit was een zalig spel voor iedereen.
​
Hanne, Berto en Jenne gingen 's avonds nog naar Kayamandi. Helaas ging deze afspraak niet door en waren wij niet op de hoogte. Een vlugge passage langs ons hostel voor vrijdagnacht om alles in orde te brengen sloot onze dag af.
​
Morgen gaan we er weer met frisse moed tegenaan.
​
Extreem veel kusjes​
​
ISSY
​
​
​
Dag 12: donderdag 20 september
Onze excuses aan onze trouwe volgers, we verzaakten gisteren aan onze plichten wegens belachelijk slecht weer. Zo gaat dat hier. Onze vaste namiddag op school ging niet door wegens te weinig leerlingen met hetzelfde motief.
Tegen de avond gingen we naar Lester (de directeur) en zijn familie waar we uitgenodigd waren om te blijven eten. Lester is ook pastoor en nam ons mee naar zijn woensdagavonddienst. Zoals we al konden verwachten, is naar de mis gaan hier totaal anders dan in België. Vooral muziek nam een grote rol in in de viering en hierbij mocht zeker al eens gedanst worden. Dit werd dan nog begeleid door een kleine band. Na afloop wordt er nog samen koffie gedronken en nagepraat.
​
Hierna gingen we naar huis voor wat een koude nacht beloofde te worden. Na verdeling van de donsdekens, doken we allemaal onder de lakens.
​
Bij het ontwaken was iedereen blij om te zien dat het zonnetje scheen en het een mooie dag ging worden. Onze planning werd even in de war gestuurd omdat school onverwacht twee uur vroeger gedaan was. Ook dat kan hier. Onderweg naar school pikten we Ludivine en Berto op. ZIj waren in de ochtend gaan helpen bij Jakkerland, een plaatselijke crèche.
​
Op school toegekomen, draaiden we vandaag ons programma om. We begonnen met het sportgedeelte, vandaag was dat baseball, en sloten af met het huiswerkgedeelte.
Berto, Jenne en Hanne mochten daarna ook even meetrainen met de damesvoetbalploeg die binnenkort naar een tornooi in Zweden gaan. Goed bezweet verlieten we de school en doken we nog even Stellenbosch centrum in. Na een glaasje rosé trokken we naar huis om ons laatste avondmaal in het huisje te bereiden.
​
Momenteel steken we nog eens de koppen bij elkaar gezien we morgen een belangrijke vergadering hebben met alle partijen over de toekomst van het project.
​
Hierna kruipen we een laatste keer in dit fantastisch huisje ons bedje in want morgen volgt al onze laatste volledige dag. Time flies when you're having fun! ;)
​
oneindig veel kusjes,
Yours sincerely
ISSY
​
Dag 13: vrijdag 21 september
Een zeer late vergadering en een facebooksessie met Lukas verkorte onze nachtrust wel wat. Om 7.00 uur gingen de wekkers af en ontwaakte iedereen een laatste keer in het fantastische huisje. Alles opruimen, laatste douchekes, beddenverhuis en een snel ontbijt want om 8.30 uur stond Paul al voor de deur. Met alweer veel te zware valiezen voor Berto en Jenne gingen we de deur uit. Hilde en Wim deden nog een laatste check en sloten het huisje af.
​
Een kleine trip naar Stellenbosch, ons hostel tegemoet. We mochten onze valiezen in de tweepersoonskamer stockeren.
​
Paul bracht ons allen naar school. Wim stapte na drie kilometer de bus uit om Hilde haar zak toch maar te gaan halen uit het hostel. De anderen reden verder naar Stellenzicht.
We hadden deze ochtend, surpise surprise, een vergadering! Deze keer met alle bezochte organisaties, we gaven een presentatie over onze visie, onze plannen voor de toekomst en vooral hoe dat de verdere communicatie zal verlopen met ons project.
​
Na onze succesvolle vergadering zijn we naar de Jamestown Square gegaan om onze laatste aankopen te doen. Enkele kleren, maar ook boeken werden aangekocht. We gingen daarna naar een Italiaans restaurantje "Piza e Vino" waar er lekkere pasta carbonara, pasta met balletjes maar ook Pizza met alle soorten toppings werden geserveerd.
​
Toen we onze laatste winkeltje buiten stapten stond Sam ons op te wachten om naar een wijnproeverij te gaan. Net zoals twee jaar geleden zijn we een glaasje wijn gaan drinken bij Carol, samen met haar man. Ze zorgen voor de druiven, die hun buur gebruikt om hun wijn te maken, welke zij nadien verkopen. Hun verblijf zorgde voor een fantastisch zicht op Jamestown, Stellenbosch en omstreken. Na een stukje taart en enkele, vele foto's waren we onderweg naar ons hostel.
​
Hilde en Wim gingen met de directeur van Stellenzicht voor de laatste keer nog eens eten terwijl wij nog een Mc Donalds bestelde om in het hostel op te eten. Dit duurde helaas heel erg lang.
​
We sluiten onze laatste avond af met een glaasje wijn en een spelletje kaarten. Morgen worden we om 10.00 uur opgehaald om nog een laatste keer Cape Town te bezoeken en marktjes te doen.
​
Voor de voorlaatste keer
Enorm veel kusjes
​
ISSY
